Historia.

Za twórcę judo uważa się prof. Jigoro Kano, który w roku 1882 przedstawił nową sztukę walki  wręcz - budo, obecnie najszerzej znaną na świecie. Jako pierwsza stała się ona dyscypliną olimpijską. Techniki judo opierają się na technikach ju-jutsu, wywodzących się z wojennych czasów feudalnej Japonii. Jigoro Kano wyeliminował chwyty niebezpieczne dla zdrowia wprowadzając wiele nowych elementów. Dbałość o moralne aspekty doskonalenia się w sztuce walki jest fundamentem szkolenia judo. To właśnie odróżnia judo od bijatyki i pozwala nazywać je sztuką walki.

Dosłownie judo znaczy "łagodna droga".  ju - miękki, sprężysty, ustępliwy; do - drogę, sposób.: W założeniach twórcy judo, każdy judoka aby osiągnąć sukces powinien kierować się trzema zasadami.

"Ustąp a zwyciężysz". W praktyce oznacza to, że należy wykorzystać siłę fizyczną przeciwnika do jego obezwładnienia (gdy jesteś pchnięty, zejdź z linii ataku, ustąp miejsca napierającemu i pociągnij przeciwnika, to spowoduje jego utratę równowagi; gdy jesteś ciągnięty - nie zapieraj się, tylko pchnij napastnika, to spotęguje jego własną siłę i skierujesz ją przeciwko jemu samemu).

"Maksimum efektu, przy minimum wysiłku". Zasada ta pozwala na zaoszczędzeniu energii poprzez stosowanie odpowiednich technik, chwytów oraz taktyki, do sytuacji, w której się znaleźliśmy.

"Wzajemnego dobra i korzyści". Kierując się tą zasadą powinniśmy dążyć do ciągłego doskonalenia samego siebie i dbanie o dobro innych. Osiągnąć to można poprzez poznawanie nowych chwytów, branie odpowiedzialności za zdrowie przeciwnika, nie wykorzystywanie swojej przewagi w złych zamiarach, pomaganie współpartnerowi dla osiągnięcia przez niego sukcesu.

Judo sportowe obecnie.

Choć judo wywodzi się z wojskowej sztuki walki japońskich samurajów służącej obronie życia, szkolenie w zakresie samoobrony schodzi na dalszy plan. Jednym słowem szkolenie prowadzi się w formie sportu, a coraz częściej w formie rekreacji. Należy tutaj jednak nadmienić, że elementy judo są często wykorzystywane w systemach obronnych policji, wojska i innych formacji. Judo zawiera wiele elementów etycznych i filozoficznych. Twórca judo Jigoro Kano jako ogólną zasadę przyjął efektywne współdziałanie ciała i umysłu. Jego dążeniem było aby judo stało się systemem wychowana fizycznego opartego na zdrowych podstawach filozoficznych, moralnych i etycznych. Wyjaśniał on 3 zasadnicze cele jakimi powinno kierować się judo:
-    rozwój fizyczny (renshindo)
-    biegłość w zawodach (shoubuho)
-    rozwój umysłu (shushinho) (Kobayashi, Sharp 1998 )
Będąc wykształconym człowiekiem rozumiał dobrze, że judo musi być czymś więcej niż tylko pewną ilością rzutów i chwytów, by zyskać powszechną aprobatę. Celem najwyższym powinno być dążenie do doskonałości, która rozwijana może być tylko przez równoczesne ćwiczenie ciała i ducha. Ideałem jest odbicie każdego gestu, każdego ruchu w błyskawicznej decyzji. Uprawiający judo osiąga nie tylko wysoki poziom sprawnościowy, ale również moralny i intelektualny.(Witkowski 1993).

Literatura:

1. Witkowski K. (1993) Z historii systemów walk dalekiego wschodu. AWF Wrocław
2. Kobayashi K., Sharp H. E. (1998) Judo w ujęciu sportowym w formie ćwiczonej w Japonii. BUDO SPORT, Warszawa.